بیماری کزاز

کزاز، که به آن تتانوس نیز گفته می‌شود، یک بیماری عفونی ناشی از باکتری کلستریدیوم تتانی است که می‌تواند از طریق زخم‌های باز وارد بدن شود. این باکتری در خاک، گرد و غبار و مدفوع حیوانات یافت می‌شود و در شرایط بدون هوا رشد می‌کند.

علائم بیماری کزاز

علائم کزاز معمولاً بین ۳ تا ۲۱ روز پس از آلودگی ظاهر می‌شوند و می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- سفتی عضلات، به ویژه در فک و گردن
- دشواری در بلع و باز کردن دهان
- تشنج‌های عضلانی که می‌تواند به شکستگی استخوان‌ها منجر شود
- تب، سردرد، و افزایش فشار خون و ضربان قلب
- عرق کردن شدید و مشکلات در بلع 

درمان بیماری کزاز

درمان کزاز می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ایمونوگلوبولین کزاز برای خنثی کردن سموم غیر متصل به بافت عصبی
- آنتی بیوتیک‌ها برای مقابله با باکتری کزاز
- واکسن کزاز برای پیشگیری از عفونت‌های آینده
- داروهای آرام‌بخش و فلج عضلانی برای کاهش اسپاسم‌ها و درد 
- تهویه مکانیکی و لوله گذاری تنفسی و بستری در آی سی یو در صورت نیاز به کمک تنفسی

پیشگیری از بیماری کزاز

پیشگیری از کزاز از طریق واکسیناسیون و مراقبت صحیح از زخم‌ها امکان‌پذیر است. واکسن کزاز باید به صورت دوره‌ای تجدید شود تا ایمنی بدن حفظ شود. درباره واکسن کزاز در این لینک بیشتر بخوانید.  

راه انتقال بیماری کزاز

بیماری کزاز با بسیاری از بیماری‌های عفونی متفاوت است زیرا از فردی به فرد دیگر منتقل نمی‌شود. انتقال کزاز زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری از طریق یک زخم باز وارد بدن شود. باکتری کزاز می‌تواند از طریق بریدگی‌ها، زخم‌های سوراخ شده، سوختگی‌ها یا هر گونه شکاف پوستی وارد بدن شود. همچنین گاز گرفتگی توسط حیوانات می تواند باعث انتقال بیماری شود. یکی از راه های انتقال کزاز، آلودگی بندناف نوزاد است. 

عوارض بیماری کزاز

عوارض بیماری کزاز می‌تواند شامل مشکلات تنفسی، ذات الریه آسپیراسیون، و حتی ایست قلبی باشد. در موارد شدید، انقباضات عضلانی آنقدر قوی می‌شود که باعث شکستگی یا دررفتگی استخوان خواهد شد.

اگر فردی از مرحله حاد بیماری جان سالم به در ببرد، معمولا دچار عارضه یا ناتوانی بلند مدتی نخواهد شد.